ขณะที่อินเดียแซงหน้าจีนในฐานะประเทศที่มีประชากรมากที่สุดในโลกก็เกิดวิกฤตของประชากรในหลายพื้นที่ของประเทศ ซึ่งความอุดมสมบูรณ์ลดลงต่ำกว่าระดับทดแทนและการอพยพย้ายถิ่นฐานทำให้เมืองร้างมีผู้สูงอายุอาศัยอยู่สุติก บิสวาสเดินทางไปยังคัมบานาด เมืองในรัฐเกรละซึ่งกำลังต่อสู้กับผลที่ตามมาจากสังคมสูงวัยเป็นเวลาหลายปีแล้วที่โรงเรียนในเมืองที่เงียบสงบในเกรละประสบปัญหาผิดปกติ
นักเรียนขาดแคลนและครูต้องออกไปตามหาพวกเขา พวกเขายังต้องควักกระเป๋าตัวเองเพื่อพานักเรียนไปโรงเรียน โรงเรียนประถมศึกษาตอนปลายของรัฐบาลอายุ 150 ปี ซึ่งให้การศึกษาแก่นักเรียนอายุไม่เกิน 14 ปี ในเมืองคัมบานาด มีนักเรียนทยอยเข้าเรียน 50 คน ลดลงจากประมาณ 700 คนจนถึงช่วงปลายทศวรรษ 1980 ส่วนใหญ่มาจากครอบครัวยากจนและด้อยโอกาสที่อาศัยอยู่บริเวณชายขอบของเมือง มีนักเรียนเพียงเจ็ดคน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 7 จึงเป็นชั้นเรียนที่ใหญ่ที่สุด ในปี 2559 ชั้นเรียนมีนักเรียนเพียงคนเดียว การรับนักเรียนให้เพียงพอกับโรงเรียนเป็นสิ่งที่ท้าทาย ครูทั้งแปดคนควักเงิน 2,800 รูปี ($34; 28 ปอนด์) ทุกเดือนเพื่อจ่ายค่ารถสามล้อ (ตุ๊ก-ตุ๊ก) รับส่งนักเรียนจากบ้านไปโรงเรียนและไปกลับ พวกเขายังไปหานักเรียนแบบ door-to-door แม้แต่โรงเรียนเอกชนไม่กี่แห่งในพื้นที่ก็ยังส่งครูออกไปหานักเรียน โรงเรียนที่ใหญ่ที่สุดมีนักเรียนเกือบ 70 คน ในช่วงบ่ายที่อบอ้าวเมื่อเร็วๆ นี้ที่โรงเรียนประถมศึกษาตอนปลาย คุณแทบไม่ได้ยินเสียงฮัมของบทเรียนและเสียงหวีดหวิวที่ก่อตัวเป็นเสียงบรรยายกาศของโรงเรียนที่พลุกพล่าน แต่ครูสอนเด็กสองสามคนในห้องเรียนที่มืดและเงียบ ด้านนอก ในลานอาบแดดที่ล้อมรอบอาคาร มีนักเรียนสองสามคนเดินเตร่ไปรอบๆ อย่างไร้จุดหมาย